Education Quarterly Reviews
ISSN 2621-5799
Published: 28 December 2021
Teacher Candidates’ Views about the Effects of Information and Communication Technologies on Human Rights and Freedoms
Nazike Karagözoğlu
Yozgat Bozok University, Turkey
Download Full-Text Pdf
10.31014/aior.1993.04.04.412
Pages: 514-524
Keywords: Rights and Freedoms, Information and Communication Technologies, Teacher Candidate
Abstract
The recent rapid developments in technology have caused great changes in all areas of human life. This study aimed to determine the views of teacher candidates on the rights and freedoms affected by information and communication technologies (e.g., telephone, computer, and internet). The study was carried out in the spring term of the 2020-2021 academic year, and the sample consisted of 100 volunteer teacher candidates studying the "Human Rights and Democracy Course" at the Faculty of Education of Yozgat Bozok University. The data of this qualitative research were collected through teacher candidates’ compositions and were analyzed using content analysis. According to the results of the research, the rights and freedoms that are thought to be positively affected by the use of information and communication technologies are as follows: freedom to obtain and disseminate information, freedom of communication, right and duty of education, right to congregate / right of organization, right to legal remedies, freedom of expression and dissemination of thought, and right to enter public services. The negatively affected rights and freedoms are determined as privacy of private life, right to request the protection of his/her personal data, personal liberty and security, freedom of information and dissemination, and right to health. To minimize the negative impact of information and communication technologies on rights and freedoms, teacher candidates expressed some suggestions such as information and communication technologies education, human rights education, sanction/punishment, personal security measures, and increasing supervision.
References
Akince, B. (2021). Nesnelerin interneti, güvenlik ve gizlilik, insan hakları bağlamında bir değerlendirme. International Journal of Social Inquiry, 14 (1), 53-80. DOI: 10.37093/ijsi.950466
Alaca, E. & Yılmaz, B. (2016). Bilgi ve iletişim teknolojilerinin kullanımı ve bilgi toplumuna dönüşüm: Türkiye’de durum. Türk Kütüphaneciliği, 30 (3), 507-523. https://dergipark.org.tr/tr/pub/tk/issue/48653/618601
Atılgan, D. (2006). İletişim teknolojileri çağında değişen bilgi hizmetleri, 1. Uluslararası Bilgi Hizmetleri Sempozyumu: İletişim, İstanbul.
Atilla, H. & Bodur Ün, M. (2018). Ulusal ve ulusötesi toplumsal hareketler ve yeni bilgi ve iletişim teknolojileri . Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 73 (3), 787-809. DOI: 10.1501/SBFder_0000002517
Avcu, D. Ü. & Gökdaş, Y. D. D. İ. (2012). İlköğretim ikinci kademe öğretmenlerinin bilgi ve iletişim teknolojilerine ilişkin kabul ve kullanım niyetleri. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 3 (1), 42-59. https://dergipark.org.tr/en/pub/aduefebder/issue/33889/375236
Baltacı, A. (2018). Nitel araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(1), 231-274.
Bitirim Okmeydan, S. (2017). Yeni iletişim teknolojilerini sorgulamak: Etik, güvenlik ve mahremiyetin kesiştiği nokta. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 347-372. DOI: 10.19145/gumuscomm.273050
Brunner, L. (2018). Digital communications and the evolving right to privacy. Molly K. Land & Jay D. Aronson (Ed.) New technologies for human rights law and practice (s. 243-269). United Kingdom: Cambridge University Press. https://www.cambridge.org/core/terms. https://doi.org/10.1017/9781316838952
Çobansoy, G. (2020). İnsan hakları açısından kişisel verilerin korunması sorunu (Yüksek Lisans Tezi), Maltepe Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
Dülger, M. V. (2018). İnsan hakları ve temel hak ve özgürlükler bağlamında kişisel verilerin korunması. İstanbul Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 5 (1), 71-144. https://dergipark.org.tr/en/pub/imuhfd/issue/54314/737027
Ersoy, F. (2019). Fenomenoloji. A. Saban ve A. Ersoy (Ed). Eğitimde nitel araştırma desenleriiçinde (s. 81-134). Ankara: Anı Yayıncılık.
Hakkari, F., Tüysüz, C. & Atalar, T. (2016). Öğretmenlerin bilgisayar yeterlikleri ve öğretimde teknoloji kullanımına ilişkin algılarının çeşitli değişkenler bakımından incelenmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 460-481. https://dergipark.org.tr/en/pub/befdergi/issue/17275/180478
Işık, T. & Ata, A. (2021). Yeni medya iletişim süreçleri bağlamında insan hakları. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 27, 220-250. https://dergipark.org.tr/en/pub/igdirsosbilder/issue/64336/957147
Jorgensen, R. F. (2018). Human rights and private actors in the online domain. Molly K. Land & Jay D. Aronson (Ed.) New technologies for human rights law and practice (s. 243-269). United Kingdom: Cambridge University Press. https://www.cambridge.org/core/terms. https://doi.org/10.1017/9781316838952
Khandagale, V.S. (2016). Information communication technologies and human rights in 21st century. https://www.researchgate.net/publication/303895075_Information_Communication_Technologies_and_Human_Rights_in_21st_Century
Karaçor, S. (2009). Yeni iletişim teknolojileri, siyasal katılım, demokrasi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 16 (2), 121-131 . https://dergipark.org.tr/en/pub/yonveek/issue/13691/165705
Karasu, M. (2016). Öğretmen adaylarının sosyal medya kullanım durumları ve medya okuryazarlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 17(2), 549-566.
Karlıdağ, S. (2014). Yeni iletişim teknolojileri ve mahremiyet: E-belediyeler kişisel bilgileri koruyor mu?. Erciyes İletişim Dergisi, 3 (4), 102-120. DOI: 10.17680/akademia.v3i4.5000012420
Karppinen, K. (2017). Human rights and the digital. H. Tumber & S. Waisbord (Ed.).This is a preprint of a chapter to be published in the Routledge Companion to Media and Human Rights.https://www.routledge.com/The-Routledge-Companion-to-Media-and-HumanRights/Tumber-Waisbord/p/book/9781138665545
Kaya, M. B. (2020). İnsan hakları ekseninde internetin kontrolü ve hukuki sorumluluk rejimi. Anayasa Yargısı, 37(2), 159-203. https://dergipark.org.tr/en/pub/anayasayargisi/issue/59080/850345
Kılınç, D. (2012 ). Anayasal bir hak olarak kişisel verilerin korunması. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 61, 1089-1172.
Kıncal, R. (2015). Bilimsel araştırma yöntemleri (4. Baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kırışık, F. & Sezer, Ö.(2015 ). Bilgi ve iletişim teknolojilerinin kamu politikası oluşturma sürecindeki rolü. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 199-215. https://dergipark.org.tr/en/pub/esad/issue/38966/456089
McPherson, E. (2015). ICTs and human rights practice.
Pektaş, K. E. (2011). Belediye hizmetlerinde bilgi-iletişim teknolojilerinin kullanımı ve e-belediye uygulamalarındaki son gelişmeler: Bir literatür taraması. Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 65-88.
Puddephatt, A. Horner, L. & Hawtın, D.(2010). Informatıon and communıcatıon technologıes and human rıghts. DG EXPO Policy Department. https://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2009_2014/documents/droi/dv/2_4_puddephattstudyv2_/2_4_puddephattstudyv2_en.pdf
Semiz, Ö. (2019). Dijital kültür, özgürlükler ve sınırları üzerine. https://teftis.ktb.gov.tr/Eklenti/62399,dijial-kultur-ozgurlukler-ve-sinirlari-uzerine-ozgur-se-.pdf?0
Serin, H. (2019). Sosyal medyada çocuk hakları ihlalleri: Ebeveynler ve öğretmenler farkında mı?.Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Armağan Özel Sayısı,1005-1031. DOI: 10.17494/ogusbd.555107
Şen, A. F. & Şen, Y. F. (2015). Sosyal medya, iletişim hakkı ve ifade özgürlüğü üzerine bir değerlendirme. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17 (2), 122-136. https://dergipark.org.tr/en/pub/gaziuiibfd/issue/28307/300802
Türkiye İstatistik Kurumu [TUIK] (2021). Hanehalkı bilişim teknolojileri (BT) kullanım araştırması. https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2021-37437
Ugırashebuja, E. (2009). The Nexus between ICTs and human rights in Africa in Rwanda.
https://idl-bnc-idrc.dspacedirect.org/bitstream/handle/10625/41474/129276.pdf
Vural, Z. B. A. & Bat, M. (2010). Yeni bir iletişim ortamı olarak sosyal medya: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesine yönelik bir araştırma. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 5 (20), 3348-3382. https://dergipark.org.tr/tr/pub/jyasar/issue/19132/203023
Vural, Z. B. A. & Sabuncuoğlu, A.(2008). Bilgi iletişim teknolojileri ve ütopyan bakış açısı. Selçuk İletişim, 5(3) , 5-19. https://dergipark.org.tr/en/pub/josc/issue/19017/200679
Yavuz, N., Duman, T. & Karakaya, N. (2016). İnsan Hakları ve Demokrasi: Vatandaşlık Bilgisi (3. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Yaylak, E. & İnan, S. (2018). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin eğitimde sosyal medyayı kullanma düzeyleri. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 4(2), 62-87. https://dergipark.org.tr/en/pub/ekuad/issue/38280/448917
Yeşilorman, M. & Koç, F. (2016). Bilgi toplumunun teknolojik temelleri üzerine eleştirel bir bakış. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24 (1), 117-133. DOI: 10.18069/fusbed.72486
Yıldız, M. (2016). İnsan hakları. Z. Merey (Ed.). Vatandaşlık bilgisi içinde (s. 28-63). Ankara: Pegem Akademi.
Yüksel, M. (2003). Mahremiyet hakkı ve sosyo - tarihsel gelişimi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 58 (01). DOI: 10.1501/SBFder_0000001619